MANARUIHAN NAN ALAH ADO


                Pamarintah awak akhir-akhir ko tadanga sadang gencar-gencarnyo mampromosian pariwisata Minangkabau. Tujuannyo salain mamperkenalkan budayo juo untuak manambah pitih masuak untuak masarakaik. Sungguahpun alah ado nan namonyo  Dinas Kebudayaan dan Pariwisata Sumatera Barat, tapi nampaknyo nan namonyo bule tu masih taituang saketek datang kampuang awak ko.                       
                Iyo saketek kalau kito bandiangan jo urang bule nan datang ka Bali. Bahkan nan labiah sadiah urang nan barambuik pirang tu labiah tau Bali daripado negara kito Indonesia.
                Kok dicaliak-caliak kampuang awak ko indak kalah lo rancak e jo kampuang subarang tu do.Sabiuk je lah, apo nan indak ado, lauik lai, gunuang lai, kesenian tradisional banyak, hutan lai, hotel lai, bandara internasional lai, lapau nasi tu nan banyak na.
                Partamo, cubo wak paratian sabanta , kok dicaliak caliak urang Bali taruih manjago tradisi nyo sajak dulu sampai kini. Komitmen istilah nyo. Nyo punyo ciri bangunan nan khas baiak kantua atau pun rumah rumah penduduk nyo. Walaupun zaman alah moderen co iko kini ko a, tapi saketek banyaknyo urang Bali masih mamakai ciri khas bangunannyo.
                Cubo bandiangan jo kampuang awak. Kiniko sangaik jarang wak mancaliak rumah nan bangonjong walaupun agak saketek. Kantua-kantua sajo nan mamakainyo, itupun karano ado surat perintah dari atasan. Gonjong nan manyarupoi tanduak kabau tu dalam artie sabannyo tu ma. Tanduak kabau nan runciang tu malambangkan bahwasanyo urang minang ko salalu maraso ketek kapado nan Maha Kuaso walau pun manuruik pandangan urang inyo urang nan gadang.  Nah, kalau sakironyo bantuak atok nan mode tu kito pertahankan bara ka rancak e tu. Iko bisa manjadi salah satu caro untuk manarik wisatawan baiak lokal maupun internasional .
                Kaduo, urang Bali tu selalu manggunoan namo nan khas contoh e I Wayan untuak anak partamo, I Made anak kaduo, I Nyoman anak katigo. Dari namo sajo lah tau wak bahwasanyo urang tu urang Bali. Tapi kini, namo urang minang alah aneh-aneh tadanga nyo alah kebarat baratan. Payah manakok urang tu kalau indak ditanyo bana dima asanyo. Disabuik urang barat nyo dak pandai lo baso inggirih do.  
                Katigo, banyak wisatawan nan katujo jo karajo tangan urang Bali. Urang Bali tu Pandai mamaek baiak untuak ornamen-ornamen nan ketek sampai ka furnitue. Kearifan lokal bantuak itu lah nan mambuek urang dari nagari lain tacangang karano itu indak ado di nagari nyo do.
                Kini cubo kito masuak atau batamu ka rumah dunsanak di kampuang. Lai ka basuo ukiran kaluak paku, tantadu manyasak bungo, bada mudiak, atau itiak pulang patang?. Lai tapi saketek nyo. Nan banyak adolah ukiran Jepara. Kurisi ukiran Jepara, meja baitu pulo, lamari iyo pulo. Baa kanamuah si bule tu tibo sabauk nan mode tu lah banyak dicaliak e di Jawa.
                Sabanae dak paralu wak paniang-paniang mamikian sasuatu nan baru untuak kampuang awak ko do. Urang saisuak alah maajaan kabakeh awak. Angku-angku kito alah mambuek pondasinyo, tingga kito malanjuik an sajo lai nyo. Tapi urang awak banyak lah tamakan dek arus gloBalisasi namoe. Sampai-sampai namo anak surang bunyie aneh aneh, takah david, Ronal, cindy, sofia, dst.


Di sebuah ruangan kecil Jakarta tertanggal 1 September 2013

Komentar

Postingan populer dari blog ini

balada Usup Haryono

PESAWAT DAN CERITANYA

Menuju UI 1: Pemilihan Rektor Universitas Indonesia 2014